Domicjan i koniec dynastii flawijskiej | 81-96 n.e.

Wesprzyj mnie na:
https://patronite.pl/mrocznewieki
https://buycoffee.to/mrocznewieki

Wojna w Dacji nie szła po myśli Rzymian przynosząc coraz to nowe wieści o porażkach i licznych ofiarach, także spośród członków elity. Dla uczczenia cieni zmarłych cesarz postanowił zorganizować uroczystą ucztę na Palatynie. Zaprosił na nią najznaczniejszych przedstawicieli klasy senatorskiej i ekwickiej. Goście przybyli na miejsce zgodnie z planem, przyniesieni przez niewolników w lektykach oddzielających ich codziennego gwaru i smrodu rzymskiej ulicy. Na miejscu zastali niespotykany widok.

Mroczne Wieki to podcast historyczny prowadzony przez Michała Kuźniara w całości oparty na publikacjach (naukowych i popularnonaukowych), tekstach źródłowych oraz własnych wnioskach.

Okładka: Midjourney AI

Źródła:
Dion Kasjusz Kokcejanus, Roman History, Book 67, tłum. E. Cary, Loeb Classical Library, 1925
Swetoniusz Gajusz Trankwillus, Żywoty Cezarów, tłum. J. Niemirska-Pliszczyńska, Ossolineum 1972
Tacyt Publiusz Korneliusz, Dzieje, tłum. S. Hammer, Czytelnik 1957
Tacyt Publiusz Korneliusz, Żywot Juliusza Agrykoli, tłum. S. Hammer, Czytelnik 1957

Opracowania:
Awianowicz B., B., Gramatyka monet rzymskich okresu Republiki i Cesarstwa. Tom I, Wyd. Naukowe UMK, Toruń 2019
Cary M., Scullard H. H., Dzieje Rzymu. Tom II, PIW Warszawa 1992
Jones B. W., Domicjan, Napoleon V, Oświęcim 2018
Krawczuk A., Poczet cesarzowych Rzymu, Iskry, Warszawa 2006
Krawczuk A., Poczet cesarzy rzymskich, Iskry, Warszawa 1986
Levick B., Wespazjan, Napoleon V, Oświęcim 2016
Simon M., Cywilizacja wczesnego chrześcijaństwa, PIW, Warszawa 1979

Boski Tytus – Pompeje, Koloseum i zemsta Jahwe | 79-81 n.e.

Jeżeli spojrzymy na pryncypat jako przedstawienie, tak jak chciał widzieć go August jednocześnie oceniając go pod kątem wspomnianego cytatu o trzęsieniu ziemi i wulkanicznych erupcjach to musimy przyznać, że mało który pryncypat był tak dramatyczny jak ten sprawowany przez Tytusa, pierworodnego syna Wespazjana. Ojciec Tytusa odszedł na tamten świat 24 czerwca 79 roku, już przed śmiercią przeczuwając że staje się bogiem. Uczczono go spektakularnym i wyjątkowo drogim pogrzebem, który z pewnością nie przypadłby do gustu oszczędnemu starcowi.

Wesprzyj mnie na:
https://patronite.pl/mrocznewieki
https://buycoffee.to/mrocznewieki

Mroczne Wieki to podcast historyczny prowadzony przez Michała Kuźniara w całości oparty na publikacjach (naukowych i popularnonaukowych), tekstach źródłowych oraz własnych wnioskach.

Okładka: fot. Marie-Lan Nguyen i obraz Karla Brullova

Źródła:
Flawiusz Józef, Wojna żydowska, tłum. J. Radożycki, Rytm, Warszawa 2022
Dion Kasjusz Kokcejanus, Roman History, Book 66, tłum. E. Cary, Loeb Classical Library, 1925
Swetoniusz Gajusz Trankwillus, Żywoty Cezarów, tłum. J. Niemirska-Pliszczyńska, Ossolineum 1972
Tacyt Publiusz Korneliusz, Dzieje, tłum. S. Hammer, Czytelnik 1957

Opracowania:
Cary M., Scullard H. H., Dzieje Rzymu. Tom II, PIW Warszawa 1992
Conolly P., Dodge H., The Ancient City. Life in Classical Athens & Rome, Oxford University Press 1998
Grant M., Miasta Wezuwiusza, PIW, Warszawa 1986
Krawczuk A., Poczet cesarzowych Rzymu, Iskry, Warszawa 2006
Krawczuk A., Rzym i Jerozolima, Iskry, Warszawa 1996
Levick B., Wespazjan, Napoleon V, Oświęcim 2016

Boski Wespazjan – Szlachetny Dusigrosz? | 69-79 n.e.

“Po zabiciu Witeliusza raczej ustała wojna, niż zaczął się pokój. Zwycięzcy z bronią w ręku ścigali po mieście zwyciężonych z nieprzejednaną nienawiścią; pełne pomordowanych były ulice, splamione krwią place publiczne i świątynie, gdyż rozsiekano wszędzie każdego, kto się przypadkiem nawinął”. Tymi pogodnymi, pełnymi nadziei słowami w przekładzie Seweryna Hammera, zawsze tryskający optymizmem Tacyt charakteryzował pierwsze dni i tygodnie po upadku Witeliusza w grudniu 69 roku. Nowy pan imperium Wespazjan ciągle przebywał nad Nilem, w Aleksandrii, gdzie czekał na pomyślne, letnie wiatry które pozwolą mu bezpiecznie udać się drogą morską do Italii. Jego najstarszy syn Tytus szykował się w tym samym czasie do oblężenia Jerozolimy i zadania ostatecznego ciosu niemal czteroletniej rewolcie w sąsiedniej Judei.

Wesprzyj mnie na:
https://patronite.pl/mrocznewieki
https://buycoffee.to/mrocznewieki

Mroczne Wieki to podcast historyczny prowadzony przez Michała Kuźniara w całości oparty na publikacjach (naukowych i popularnonaukowych), tekstach źródłowych oraz własnych wnioskach.

Okładka: Midjourney

Źródła:
Flawiusz Józef, Wojna żydowska, tłum. J. Radożycki, Rytm, Warszawa 2022
Dion Kasjusz Kokcejanus, Roman History, Book 65, tłum. E. Cary, Loeb Classical Library, 1925
Ustawa o władzy Wespazjana, Wyd. Naukowe UAM, Poznań 2020
Swetoniusz Gajusz Trankwillus, Żywoty Cezarów, tłum. J. Niemirska-Pliszczyńska, Ossolineum 1972
Tacyt Publiusz Korneliusz, Dzieje, tłum. S. Hammer, Czytelnik 1957

Opracowania:
Cary M., Scullard H. H., Dzieje Rzymu. Tom II, PIW Warszawa 1992
Krawczuk A., Poczet cesarzowych Rzymu, Iskry, Warszawa 2006
Krawczuk A., Rzym i Jerozolima, Iskry, Warszawa 1996
Levick B., Wespazjan, Napoleon V, Oświęcim 2016

Wespazjan, Tytus i Upadek Jerozolimy

Gdy w dalekiej Palestynie wrzało Neron bawił w ukochanej Helladzie. Cesarz brał udział w zawodach muzycznych i sportowych zdobywając liczne złote wieńce upamiętniające jego przewagi na bieżni oraz w zmaganiach artystycznych. W przypływie wspaniałomyślności Neron zwolnił całą prowincję od jakichkolwiek obciążeń podatkowych przyznając Hellenom autonomię w obrębie cesarstwa. Gest ten przyniesie mu dozgonną wdzięczność i nieprzemijającą popularność we wschodnich prowincjach, także po śmierci. Żaden inny cesarz w historii nie będzie mógł pochwalić się tyloma pośmiertnymi “zmartwychwstaniami” pod postacią kolejnych uzurpatorów jak właśnie Neron.

Wesprzyj mnie na:
https://patronite.pl/mrocznewieki
https://buycoffee.to/mrocznewieki

Mroczne Wieki to podcast historyczny prowadzony przez Michała Kuźniara w całości oparty na publikacjach (naukowych i popularnonaukowych), tekstach źródłowych oraz własnych wnioskach.

Okładka: “The Destruction of the Temple of Jerusalem” Francesco Hayez

Źródła:
Ewangelia według św. Łukasza, 19.43-4, Pallottinum, Poznań – Warszawa 1990
Ewangelia według św. Mateusza, 24.2, Pallottinum, Poznań – Warszawa 1990
Księga Daniela, 9.24-27, Pallottinum, Poznań – Warszawa 1990
Flawiusz Józef, Wojna żydowska, tłum. J. Radożycki, Rytm, Warszawa 2022
Tacyt Publiusz Korneliusz, Dzieje, tłum. S. Hammer, Czytelnik 1957

Opracowania:
Cary M., Scullard H. H., Dzieje Rzymu. Tom II, PIW Warszawa 1992
Grant M., Dzieje dawnego Izraela, PIW, Warszawa 1991
Krawczuk A., Rzym i Jerozolima, Iskry, Warszawa 1996
Lange de N., Świat żydowski, Penta, Warszawa 1996
Levick B., Wespazjan, Napoleon V, Oświęcim 2016
Sheppard S., Powstanie żydowskie 66-74 n.e., Napoleon V, 2013

Powstanie w Judei – Rzym i Jerozolima od Machabeuszy do Beth Horon

Wesprzyj mnie na:
https://patronite.pl/mrocznewieki
https://buycoffee.to/mrocznewieki

63 rok p.n.e. był świadkiem gwałtownych przetasowań politycznych w Azji Mniejszej, Armenii, Syrii i Palestynie. Upadały stare dynastie a ich miejsce zajmowały nowe, tworzone ręką rzymskiego demiurga – Gnejusza Pompejusza, przez swoich stronników szumnie zwanego Wielkim. Rzymski wódz ostatecznie zajął i wcielił w granice Republiki stare królestwo Seleukidów, będące przeciwnikiem Rzymian od niemal stu trzydziestu lat, to jest od czasu gdy Antioch Wielki postanowił rzucić wyzwanie rosnącym w tej części świata wpływom drapieżnej, italskiej Republiki. Pompejusz, zafascynowany Aleksandrem, macedońskim zdobywcą z poprzedniej epoki marzył o zapisaniu się w historii świata na równi z synem Filipa. Marsz do Indii wydawał się jednak odległą perspektywą, póki co korzystając z prerogatyw udzielonych mu przez senat, a czasem też znacznie je przekraczając, dzielił i rządził na wschodzie, dorabiając się przy tym ogromnych bogactw. Bawiącego w Syrii Pompejusza w swoje spory wciągnęli mieszkający nieco na południe członkowie żydowskiej dynastii hasmonejskiej – Hirkan i Arystobul, którzy od jakiegoś czasu walczyli o panowanie w Jerozolimie i Judei.

Mroczne Wieki to podcast historyczny prowadzony przez Michała Kuźniara w całości oparty na publikacjach (naukowych i popularnonaukowych), tekstach źródłowych oraz własnych wnioskach.

Okładka: David Roberts – “The Siege and Destruction of Jerusalem by the Romans Under the Command of Titus, A.D. 70”

Źródła:
Ewangelia według św. Mateusza, 15, 21-28, Pallottinum, Poznań – Warszawa 1990
Flawiusz Józef, Wojna żydowska, tłum. J. Radożycki, Rytm, Warszawa 2022
Tacyt Publiusz Korneliusz, Dzieje, tłum. S. Hammer, Czytelnik 1957

Opracowania:
Cary M., Scullard H. H., Dzieje Rzymu. Tom II, PIW Warszawa 1992
Grant M., Dzieje dawnego Izraela, PIW, Warszawa 1991
Krawczuk A., Rzym i Jerozolima, Iskry, Warszawa 1996
Lange de N., Świat żydowski, Penta, Warszawa 1996
Sheppard S., Powstanie żydowskie 66-74 n.e., Napoleon V, 2013