Diadochowie – Cyklop i Odys (323-316 p.n.e.)

Wesprzyj na:
https://patronite.pl/mrocznewieki
https://buycoffee.to/mrocznewieki

W czerwcu 323 roku p.n.e. trzydziestodwuletni król Azji Aleksander wydawał ostatnie tchnienie w pałacu dawnych władców Babilonii. W chwili śmierci był najbogatszym i najpotężniejszym człowiekiem w tej części świata, a być może nawet na całej planecie. Tajemnicza choroba przecięła nić jego życia w najmniej spodziewanym momencie, parę dni przed planowaną wyprawą do Arabii. Świadkami zgonu byli jego generałowie, oficerowie, rodzina i prości żołnierze. Śmierć Aleksandra wepchnęła całą armię macedońską w stan otępienia, paraliżu. Ciało straciło głowę sterującą jego poczynaniami, nie padło jednak bez życia, nie dało za wygraną. Siłę drzemiącą w armiach Macedończyków i podbitych Azjatów prędko pochwycić mieli generałowie zmarłego, zwani diadochami – następcami.

Cover: AI, Shutterstock

Założycielem kanału, twórcą podcastu i autorem większości odcinków jest Michał Kuźniar, członek grupy rekonstrukcji historycznej ZBiR z Rzeszowa.

Patroni:
Natalia Filar, Piotr Zarzycki, Rafał Wojciechowski, Alex Boniecki, Krzysztof Smuda, Szymon Mądraszewski, Joanna Sangin, Marcin Skiba, High Ground, Aleksandra Ronowska, Agnieszka Garlicka, Artur Białosiewicz, Marcin Dylong, Oskar Pawłowski, Oskar Miller, Wojciech Sowa, Dyżurna Blondi, Wojciech Lemiesz, Piotr Woldański, Marcin Grocki, Bartłomiej Kląskała,Marek Skrzetuski, Andrzej Borowiak, Przemysław Siódemak, Łukasz Czajkowski, Tomasz Piotrowski, Wojciech Kapica, Łukasz Gut-Mostowy, Karolina Alaska, Maria Wróblewska, Adam Dobrowolski, Radosław Madej, Julia Dalecka, Tomasz Kownacki, Przemysław Kozioł, Michał Borkowski, Aleksandra Cieślicka, Grzegorz Olech, Norbert Sutkowy, Jakob Zimmermann, Rafał Piskadło, Patryk Kaczanowicz, Mateusz Parol i pięciu patronów anonimowych.

Źródła:
Diodor Sycylijski, Czas diadochów, A. Pawlaczyk, Wydawnictwo Naukowe UAM, 2020
Diodor Sycylijski, O Agatoklesie i Antygonie Jednookim, tłum. T. Polański, Wydawnictwo Naukowe UAM, 2021
Diodor Sycylijski, Rok Królów, tłum. T. Polański, Wydawnictwo Naukowe UAM, 2019
Kurcjusz Rufus, Historia Aleksandra Wielkiego, tłum. pod red. L. Winniczuk, PWN Warszawa 1976
Plutarch, Life of Demetrius, Loeb Classical Library Vol. IX, 1920
Plutarch, Life of Eumenes, Loeb Classical Library Vol. VIII, 1919
Plutarch, Moralia, tłum. Z. Abramowicz, DeAgostini – Altaya, Warszawa 2002
Poliajnos, Podstępy wojenne, tłum. M. Borowska, Prószyński i S-ka, Warszawa 2003

Literatura:
Hammond N.G.L., Starożytna Macedonia, PIW Warszawa 1999
Heckel W., Who’s Who in the Age of Alexander and his Successors: From Chaironeia to Ipsos (338–301 BC), Casemate 2021
Lendon J. E., Soldiers and Ghosts. A History of battle in Classical Antiquity, Yale University 2005
Nawotka K., Aleksander Wielki, Wrocław: WUW 2007
Świderek A., Hellada Królów, PIW Warszawa 1967

Awarowie – dzieje awarskiego kaganatu 567-822 n.e.

Wesprzyj na:
https://patronite.pl/mrocznewieki
https://buycoffee.to/mrocznewieki

Zimą roku 557 w Konstantynopolu zjawili się egzotyczni goście, których przybycie stało się w mieście niespodziewaną atrakcją. Na dwór starego cesarza Justyniana posłowali dyplomaci z tajemniczego ludu Awarów. Przybysze byli koczownikami przybywającymi gdzieś z bliżej nieokreślonych obszarów Azji. Mieszkańcy cesarskiej stolicy już od niemal dwóch stuleci, przynajmniej od końca IV wieku stykali się ze stepowymi koczownikami – Hunami, Kutrigurami, Ujgurami, Bułgarami, Sarmatami. Ci najnowsi z koczowniczej procesji byli jednak inni od pozostałych. Ożywienie wśród Konstantynopolitańczyków wywołały ich warkocze przewiązane wstążkami. Awarscy posłowie splatali włosy z tyłu głowy w dwa, biegnące równolegle do siebie warkocze, które kronikarz Menander przyrównywał do węży. Dotychczas z podobną modą można się było spotkać u Franków, ich warkocze były jednak bardziej zadbane i misterne. Azjatyccy koczownicy jak widać nie przykładali do swoich tak wielkiej wagi. Warkocze z wstążkami odróżniały nowych koczowników od Bułgarów, Turków czy Chazarów którzy również znani byli z długich lecz luźno rozpuszczonych fryzur.

Cover: AI, Shutterstock

Założycielem kanału, twórcą podcastu i autorem większości odcinków jest Michał Kuźniar, członek grupy rekonstrukcji historycznej ZBiR z Rzeszowa.

Patroni:
Alex Boniecki, Krzysztof Smuda, Szymon Mądraszewski, Joanna Sangin, Marcin Skiba, High Ground, Aleksandra Ronowska, Agnieszka Garlicka, Artur Białosiewicz, Marcin Dylong, Oskar Pawłowski, Oskar Miller, Wojciech Sowa, Dyżurna Blondi, Wojciech Lemiesz, Piotr Woldański, Marcin Grocki, Bartłomiej Kląskała, Marek Skrzetuski, Andrzej Borowiak, Przemysław Siódemak, Wiktor Turek, Łukasz Czajkowski, Tomasz Piotrowski, Wojciech Kapica, Łukasz Gut-Mostowy, Karolina Alaska, Maria Wróblewska, Adam Dobrowolski, Radosław Madej, Julia Dalecka, Tomasz Kownacki, Przemysław Kozioł, Michał Borkowski, Aleksandra Cieślicka, Grzegorz Olech, Eliza Barańska, Norbert Sutkowy, Jakob Zimmermann, Rafał Piskadło, Patryk Kaczanowicz, Mateusz Parol i pięciu patronów anonimowych.

Literatura:
Beckwith Ch., Imperia Jedwabnego Szlaku. Od epoki brązu do czasów obecnych, PIW, Warszawa 2020
Dąbrowska E., Szymański W., Awarzy. Węgrzy, Ossolineum 1979
Pohl W., Avars: A Steppe Empire in Central Europe, 567-822, Cornell University Press 2018
Wojna R., Wielki świat nomadów. Między Chinami i Europą, Warszawa 1983

Źródła:
Nestor, Powieść minionych lat, Armoryka, Sandomierz 2018

Artykuły:
Maróti Z., Neparáczki E., et al., The genetic origin of Huns, Avars, and conquering Hungarians, Current Biology, Volume 32, Issue 13, 25 maja 2022